ВИЗНАЧЕННЯ ЧУТЛИВОСТІ КОМП’ЮТЕРНОЇ МОДЕЛІ МЕТАЛЕВИХ ТА ПОЛІМЕРНИХ ГВИНТІВ ФІКСОВАНИХ В КОРТИКАЛЬНОМУ ШАРІ ДІАФІЗА ДОВГИХ ТРУБЧАСТИХ КІСТОК ДО СТУПЕНЯ ДИСКРЕТИЗАЦІЇ ТА ТИПУ СКІНЧЕНИХ ЕЛЕМЕНТІВ

Автор(и)

  • О. Дудко
  • О. Шайко-Шайковський
  • Д. Яким’юк
  • В. Кривоносов

DOI:

https://doi.org/10.24061/1727-0847.24.3.2025.35

Ключові слова:

гвинт; нержавіюча сталь; поліамід-12; остеосинтез; комп’ютерне моделювання

Анотація

Комп’ютерне моделювання вважається сучасним методом дослідження біомеханічних взаємодій в ділянці остеосинтезу переломів. Одними з основних елементів внутрішньої фіксації є гвинти, зокрема, діаметром 3,5 мм, виготовлені з нержавіючої сталі, титанових сплавів, а також перспективним є застосування таких полімерних матеріалів, як поліамід-12 (П-12) та полілактид. Метою нашого дослідження було визначити та порівняти біомеханічні взаємодії, що виникають при осьовому навантаженні між металевими і полімерними гвинтами та кістковою тканиною шляхом комп’ютерного моделювання з урахуванням типу та розмірів скінчених елементів та впливу контактних пар поверхонь на виникнення стресових навантажень в різних ділянках моделі. Дослідження проводилося в програмному комплексі Autodesk Fusion в діапазоні сил від 100Н до 300Н, що прикладалися до торцевої частини гвинта фіксованого монокортикально вздовж його осі. Визначався еквівалентний стрес за фон Мізесом в різних ділянках комп’ютерної моделі гвинтів стандарту АО діаметром 3,5 мм з нержавіючої сталі 316L та П-12. При застосуванні 10-вузлових пірамідальних елементів з розміром скінченого елемента в діапазоні від 1% до 5% від розмірів моделі та використанні з’єднаного симетричного контакту значуща міжгрупова варіабельність результатів відсутня, як для гвинтів з нержавіючої сталі (F=0,256; р=0,905; n=60), так і для гвинтів з П-12 (F=0,157; p=0,959; n=60). Дана модель з зазначеним рівнем дискретизації дозволяє отримати статистично значимі дані еквівалентного стресу за фон Мізесом в групах порівнянь при силі навантаження гвинта з нержавіючої сталі в 100Н – 6,78 ± 4,80 МПа, 200Н – 13,64 ± 9,63 МПа та 300Н – 20,30 ± 14,45 МПа (F=8,027; р=0,001; n=60). Зазначений тип та розмір скінчених елементів та моделювання контакту вважаються нами достатніми при проведені подальших досліджень, а рівень мікрорухомості в зазначеному діапазоні навантаження становив до 0,04 мм для металевого гвинта та до 0,08 мм для полімерного гвинта, що не свідчить про можливість міграції фіксатора.

Посилання

Bergh C, Wennergren D, Möller M, Brisby H. Fracture incidence in adults in relation to age and gender: A study of 27,169 fractures in the Swedish Fracture Register in a well-defined catchment area. PLoS ONE. 2020;15(12): e0244291. doi: 10.1371/journal.pone.0244291.

Kalashnikov AV, Boier VA. Diafizarni perelomy v strukturi travm oporno-rukhovoi systemy u naselenni Ukrainy [Diaphyseal fractures in the structure of musculoskeletal injuries in the population of Ukraine]. Visnyk ortopedii, travmatolohii ta protezuvannia. 2006;(1):84-7. (in Ukrainian).

Foster AL, Moriarty TF, Zalavras C, Morgenstern M, Jaiprakash A, Crawford R, et al. The influence of biomechanical stability on bone healing and fracture-related infection: the legacy of Stephan Perren. Injury. 2021;52(1):43-52. doi: 10.1016/j.injury.2020.06.044.

Ekegren CL, Edwards ER, De Steiger R, Gabbe BJ. Incidence, Costs and Predictors of Non-Union, Delayed Union and Mal-Union Following Long Bone Fracture. IJERPH. 2018;15(12):2845. doi: 10.3390/ ijerph15122845.

Rangan A, Handoll H, Brealey S, Jefferson L, Keding A, Martin BC, et al. Surgical vs Nonsurgical Treat-ment of Adults With Displaced Fractures of the Proximal Humerus: The PROFHER Randomized Clinical Trial. JAMA. 2015;313(10):1037-47. doi: 10.1001/jama.2015.1629.

Baertl S, Alt V, Rupp M. Surgical enhancement of fracture healing – operative vs. nonoperative treatment. Injury. 2021;52:12-7. doi: 10.1016/j.injury.2020.11.049.

Launonen AP, Sumrein BO, Reito A, Lepola V, Paloneva J, Jonsson KB, et al. Operative versus non-operative treatment for 2-part proximal humerus fracture: A multicenter randomized controlled trial. PLoS Med. 2019;16(7): e1002855. doi: 10.1371/journal.pmed.1002855.

Dudko OG, Dudko GYe. 30-year experience of open reduction internal fixation of limb fractures using biodegradable polymeric devices. ZMJ. 2018;20(4): 562-7. doi: 10.14739/2310-1210.2018.4.135555.

Hamad K, Kaseem M, Yang HW, Deri F, Ko YG. Properties and medical applications of polylactic acid: A review. Express Polym Lett. 2015;9(5):435-55. doi: 10.3144/expresspolymlett.2015.42.

Dudko OG, Storoschuk IV, Pickula VV, Strashok YV, Ribak MI, Alkamel SM, et al. The long term follow-up of internal fracture fixation with metal versus polymeric fixation devices. CAOS. 2017;16(1):115-6.doiI: 10.24061/1727-0847.16.1.2017.25.

Rosell-Pradas J, Redondo-Trasobares B, Sarasa-Roca M, Albareda-Albareda J, Puértolas-Broto S, Herrera- Rodríguez A, et al. Influence of plate size and screw distribution on the biomechanical behaviour of osteosynthesis by means of lateral plates in femoral fractures. Injury. 2023;54(2):395-404. doi: 10.1016/j.injury.2022.12.003.

Lanzetti RM, Caraffa A, Lupariello D, Ceccarini P, Gambaracci G, Meccariello L, et al. Comparison between locked and unlocked intramedullary nails in intertrochanteric fractures. Eur J Orthop Surg Traumatol. 2018;28(4):649-58. doi: 10.1007/s00590-018-2143-9.

Thiele OC, Eckhardt C, Linke B, Schneider E, Lill CA. Factors affecting the stability of screws in human cortical osteoporotic bone: A cadaver study. The Journal of Bone and Joint Surgery British volume. 2007;89- B(5):701-5. doi: 10.1302/0301-620X.89B5.18504.

Liu F, Feng X, Zheng J, Leung F, Chen B. Biomechanical comparison of the undercut thread design ver‑ sus conventional buttress thread for the lag screw of the dynamic hip screw system. Front Bioeng Biotechnol. 2022;10:1019172. doi: 10.3389/fbioe.2022.1019172.

Feng X, Lin G, Fang CX, Lu WW, Chen B, Leung FKL. Bone resorption triggered by high radial stress: The mechanism of screw loosening in plate fixation of long bone fractures. Journal Orthopaedic Research. 2019;37(7):1498-507. doi: 10.1002/jor.24286.

Steiner JA, Christen P, Affentranger R, Ferguson SJ, Van Lenthe GH. A novel in silico method to quantify primary stability of screws in trabecular bone. Journal Orthopaedic Research. 2017;35(11):2415-24. doi: 10.1002/jor.23551.

Wirth AJ, Müller R, Harry Van Lenthe G. The discrete nature of trabecular bone microarchitecture affects implant stability. Journal of Biomechanics. 2012;45(6):1060-7. doi: 10.1016/j.jbiomech.2011.12.024.

Ovesy M, Silva-Henao JD, Fletcher JWA, Gueorguiev B, Zysset PK, Varga P. Non-linear explicit micro-FE models accurately predict axial pullout force of cortical screws in human tibial cortical bone. Journal of the Mechanical Behavior of Biomedical Materials. 2022;126:105002. doi: 10.1016/j.jmbbm.2021.105002.

Dudko O. Biomechanical study of mechanical strength of PLA/PGA screws fixation in the cortical bone [Internet]. Poster #1228 presented at: Virtual EFORT Congres; 2021 Jun 30; Viena, Austria. Available from: https://efortnet.conference2web.com/#!resources/biomechanical-study-of-mechanical-strength-of-pla-pga- screws-fixation-in-the-cortical-bone.

Moazen M, Mak JH, Jones AC, Jin Z, Wilcox RK, Tsiridis E. Evaluation of a new approach for mod‑ elling the screw–bone interface in a locking plate fixation: A corroboration study. Proc Inst Mech Eng H. 2013;227(7):746-56. doi: 10.1177/0954411913483259.

Synek A, Ortner L, Pahr DH. Accuracy of osseointegrated screw-bone construct stiffness and peri-implant loading predicted by homogenized FE models relative to micro-FE models. Journal of the Mechanical Behav‑ ior of Biomedical Materials. 2023;140:105740. doi:10.1016/j.jmbbm.2023.105740.

MacLeod AR, Pankaj P, Simpson AHRW. Does screw-bone interface modelling matter in finite element anal‑ yses? Journal of Biomechanics. 2012;45(9):1712-6. doi: 10.1016/j.jbiomech.2012.04.008.

##submission.downloads##

Опубліковано

2025-09-25

Номер

Розділ

Оригінальні дослідження